Eyaletlere Göre SNAP Avantajları

Milyonlarca Amerikalı, Amerika Birleşik Devletleri Ek Beslenme Yardım Programına (SNAP) katılarak, aksi takdirde karşılayamayacakları temel gıda ürünlerine erişim sağladı. SNAP’nin federal bir program olduğu göz önüne alındığında, ABD genelinde nispeten aynı şekilde çalıştığını varsaymak kolay olacaktır.

Ancak uygulamada, yerel SNAP ofislerinin mevcudiyeti, yardımların hesaplanma şekli ve değişen bölgesel ekonomik koşullar, eyaletlere göre SNAP yardımlarında bazı dikkate değer farklılıklara yol açmaktadır. Bu, programların konuşma dilindeki adlarında ve hane başına sunulan ortalama yardım miktarında en belirgindir.

SNAP Avantajlarını Anlama

SNAP, düşük gelirli bireylere ve ailelere belirli perakendecilerden, tipik olarak bakkallardan ve çiftçi pazarlarından gıda satın almanın alternatif yollarını sağlamak için tasarlanmış bir devlet yardım programıdır. Başlangıçta kağıt “gıda pulları” kullanan elektronik fayda transferi (EBT) kartları 1990’dan itibaren bunların yerini almaya başladı.

SNAP, ABD’de bulunan çeşitli beslenme yardım programlarından biridir ve genel olarak en büyüğüdür. Program, yoksulluğun temel nedenlerini ele almak yerine, yoksulluğun gıda güvensizliği yönlerini ele almayı amaçlamaktadır.

50 eyaletin tümü ve Columbia Bölgesi, SNAP avantajları sunar, ancak birçoğu programlarına konuşma dilindeki bir adla atıfta bulunur – örneğin Idaho’daki Food Stamps ve California’daki CalFresh. Her eyalette ayrıca, Lone Star Card (Texas) ve Arizona Quest Card gibi özel bir adı da olabilen, fayda programının bir parçası olarak verilen benzersiz bir EBT kartı vardır. EBT kartları aylık olarak doldurulur ve aşağıdaki ürünleri satın almak için kullanılabilir:

48 eyaletteki ve Columbia Bölgesi’ndeki (Alaska, Hawaii, Guam ve ABD Virjin Adaları) bireyler veya aileler, aşağıdaki üç kriteri karşılamaları durumunda SNAP avantajları için uygundur:

• Brüt aylık gelir: Program kesintilerinden herhangi biri uygulanmadan önce hane geliri yoksulluk sınırının %130’unda veya altında olmalıdır. Daha yaşlı (60 yaş üstü), engelli veya başka bir ekonomik güvenlik programına katılmaktan dolayı “kategorik olarak uygun” olan haneler bu kriterden muaftır.
• Net gelir: Tüm kesintiler uygulandıktan sonra hane geliri yoksulluk sınırında veya altında olmalıdır. Hem brüt aylık hem de net gelir, kazanılan (yani, bordro vergileri düşülmeden önce) ve kazanılmamış nakit geliri (örneğin, nakit yardımı, Sosyal Güvenlik, işsizlik sigortası ve nafaka) içerir.
• Varlıklar: Yaşlı bir üyesi olmayan haneler (60 yaş ve üzeri) veya engelli biri 2.500 ABD Doları veya daha az değere sahip varlıklara sahip olmalıdır. Böyle bir üyeye sahip olanların varlıkları 3.750 ABD Doları veya daha az olmalıdır. SNAP bağlamında, yalnızca hane halkının yiyecek satın alabileceği kaynaklar varlık olarak kabul edilir. Bireysel eyalet hükümetleri, isterlerse bu varlık sınırlarını “gevşetebilir”. Kategorik olarak uygun haneler de bu kriterden muaftır.

Ekim 2021 itibariyle, SNAP’e Mayıs ayına göre yaklaşık 300.000 artış, ancak bir önceki yıla göre 800.000’den fazla düşüşle 42 milyondan fazla Amerikalı katıldı. SNAP ödeneği tutarları, bir bireyin veya ailenin gelirine, büyüklüğüne ve diğer bazı harcamalara dayanmaktadır. Federal hükümet, SNAP yardımı alanların net gelirlerinin %30’unu gıdaya harcamasını bekliyor.

Bu nedenle, net geliri olan bir hane için aylık SNAP yardımı, hanehalkının %30 beklenen katkısının çıkarılmasıyla elde edilen maksimum faydaya eşittir. Net geliri olmayan katılımcılar bunun yerine mümkün olan maksimum faydayı alacaklardır.

SNAP yardımı hesaplamaları kısmen bir bireyin veya ailenin gelirine dayandığından, eyaletler arasında farklı ekonomik koşulların varlığı, katılımcıların yaşadıkları yere göre daha fazla veya daha az kazanabileceği anlamına gelir. Aşağıda eyaletlere göre SNAP avantajları analizimiz yer almaktadır.

Eyalet Bazında Dağılım

Bütçe ve Politika Öncelikleri Merkezi’ne göre, 258 $ ile Hawaii, 2019’da hane üyesi başına en yüksek ortalama aylık SNAP yardımına sahipti. Ayrıca, Aloha Eyaleti, aylık ortalama 200 doların üzerinde fayda sağlayan tek eyalet olmasıyla da benzersizdir. İkinci en yüksek eyalet olan Alaska, ayda 181 dolardan geldi. Aylık sosyal yardım ödemesinin en düşük olduğu eyalet 108 dolarla Arkansas, ikinci en düşük eyalet olan New Hampshire ise sadece 2 dolar daha yüksekti.

2021’de 4.327.100 kişiyle Kaliforniya eyaleti CalFresh programında en fazla katılımcıya sahipti. İkinci en yüksek ve 3 milyondan fazla katılımcısı olan üç eyaletten biri, 3.408.400 ile Teksas oldu.

Üçüncü en yüksek eyalet, Florida’nın Gıda Yardımı Programının aynı yıl 3.356.200 katılımcısıyla Teksas’tan biraz daha düşüktü. Katılımcı sayısının en düşük olduğu eyalet 29.100 ile Wyoming, ardından 50.400 ile Kuzey Dakota oldu.

Kaliforniya en fazla katılımcı sayısına sahip olsa da, bu grup 2021’de eyalet nüfusunun yalnızca %11’ini oluşturuyordu. New Mexico’daki 520.500 katılımcı Kaliforniya’dakinden çok daha az olsa da, eyaletin toplam nüfusunun %25’ini temsil ediyorlar – en yüksek yüzdesi 50 eyalet ve Columbia Bölgesi.

Columbia Bölgesi, %21 ile SNAP yardımı toplayan ikinci en yüksek sakin yüzdesine sahipken, Louisiana eyaletindeki insanların %20’si 2021’de yardım aldı. Bu arada, New Hampshire, Utah ve Wyoming en düşük yüzde için bağlandı, %5’te; ancak, yukarıda belirtildiği gibi, Wyoming, herhangi bir eyalet arasında en düşük katılımcı sayısına sahiptir.

SNAP ve Düşük Ücretli İşler

SNAP, düşük ücretli işlerde çalışan (çoğunlukla tutarsız çizelgelere sahip olan ve hiçbir sosyal yardım içermeyen, bunların tümü yüksek devir oranlarına ve işsizlik dönemlerine katkıda bulunan) çalışanların temel bir beslenmeyi karşılamasına yardımcı olmak için vardır. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, alıcılar ülkenin en düşük ücretli işlerinde kümeleniyor.

Bütçe ve Politika Öncelikleri Merkezi’ne göre, 2018’de toplam 4,49 milyon kişi olan SNAP katılımcıları tipik olarak hizmet sektöründe çalışmaktadır. Bu alanların birçoğundaki işçiler, ABD ortalamasının çok altında ortalama saatlik ücretlere sahiptir ve/veya istediklerinden daha az veya daha az tutarlı saatler çalışmaktadır. Bu nedenle, SNAP onlara, geçimlerini sağlamak için ihtiyaç duydukları desteği sağlar.

760.300 veya 2018’de tüm sektörün %23’ü ile kasiyerler, SNAP’a katılan tek bir meslekte en fazla sayıda işçiyi oluşturdu. Tersine, tarım ürünleri sınıflandırıcıları ve sınıflandırıcıları, %28 ile tek bir meslekte SNAP katılımcılarının en büyük yüzdesini oluşturuyordu, ancak bu sadece 15.700 işçiye denk geldi.

Brookings’e göre, 2019’da düşük ücretli çalışanların %30’u (yaklaşık 16 milyon kişi) yoksulluk sınırının %150’sinin altında kazanıyor. Bu nedenle, yoksulluk sınırının altında nüfuslarının en yüksek yüzdesine sahip üç eyaletin (Mississippi, Louisiana ve New Mexico), 2019’da toplam nüfusun yüzdesi olarak SNAP katılımına göre ilk beş eyalet arasında yer alması mantıklı.

Tersine, yoksulluk sınırının altında nüfuslarının en düşük yüzdesine sahip iki eyalet (New Hampshire ve Utah), aynı yıl toplam nüfuslarının yüzdesi olarak en az sayıda SNAP katılımcısına sahip üç eyaletten ikisiydi. Bu iki faktör birbiriyle tam olarak ilişkili olmasa da, Bütçe ve Politika Öncelikleri Merkezi verileri, bir eyalet yüksek oranda yoksulluk yaşıyorsa, aşağıdaki verilerin gösterdiği gibi, sakinlerinin SNAP yardımlarına ihtiyaç duyma olasılığının daha yüksek olduğunu göstermektedir.

Alt çizgi

Devlete göre SNAP yardımlarındaki en büyük farklılıklar, öncelikle her bir bireysel katılımcının ekonomik koşullarından ve ikamet ettikleri eyaletten kaynaklanmaktadır, programın kendisine gerçekten özgü olan herhangi bir şeyden ziyade. Yüksek yoksulluk oranlarına sahip eyaletlerin sakinleri doğal olarak diğerlerinden daha fazla SNAP’ye ihtiyaç duyacaklar ve program, yoksulluğun var olmasına izin veren sistematik sorunlarla uğraşmaktan ziyade insanları ayakta tutmaya yöneliktir.

SNAP ihtiyacı olan milyonlarca Amerikalı için önemli bir kaynak olduğunu kanıtladı ve mevcut tek beslenme yardımı programı değil. Tüm bunlara rağmen, 2021’de Bütçe ve Politika Öncelikleri Merkezi tarafından bildirildiği üzere, araştırmacılar SNAP faydalarının kişi başına haftalık besleyici bir yemek planı için ödenmesi gereken miktarın yaklaşık 11 $ altında olduğunu tahmin ediyor.

Bu, özellikle, daha yüksek yaşam maliyeti nedeniyle düşük gelirli aileler için sağlıklı beslenmenin özellikle zor olduğu yüksek maliyetli alanlarda belirgindir. SNAP’nin bazı eyaletlerde yoksullukla mücadelede diğerlerinden daha etkili olabileceği gerçeği, ekonomik olarak en savunmasız vatandaşlarımızın sağlanması ve korunmasını sağlamak için daha fazlasının yapılması gerektiğini göstermektedir.